Tropische vlinders
Op de PC webversie staat uitgebreide informatie over vind plaatsen en de vlinders
Deze foto's zijn gemaakt in de vlinder tuin van klein costa rica. Midden in het tuinbouwgebied van Someren ligt Klein Costa Rica, de meest bijzondere tropische vlindertuin van Brabant. Hier beleef je de wondere schoonheid van de tropen op meer dan 880m2. Er fladderen meer dan 400 gekleurde vlinders rond. Wekelijks komen er vlinderpoppen uit Costa Rica en de Filipijnen naar Klein Costa Rica. Na de lange reis worden deze poppen opgehangen in de “Poppenkast” en kunnen zich daar gaan ontpoppen tot een mooie vlinder.
De Atlasvlinder.
Met een spanwijdte van 30 centimeter is de Attacus atlas, ook wel atlasvlinder genoemd, de grootste vlinder ter wereld. De vlinder heeft geen roltong en kan dus geen voedsel opnemen. Na het ontpoppen houdt hij zich alleen maar bezig met de voortplanting en daarna gaat hij dood. Hij leeft als vlinder slechts tien dagen. De atlasvlinder is een nachtactieve vlinder en rust overdag uit.
De Graphium agememnon.
De Graphium agamemnon is een onrustige vlieger die zijn vleugels constant laat bewegen, zelfs als hij nectar uit een bloem zuigt. De vlinder komt oorspronkelijk voor in delen van Azië en Australië, waar de Graphium agamemnon het liefst vliegt tussen de boomtoppen van de jungle. Ze dalen alleen af om nectarbloemen zoals de lantana, ixora of mussaenda te bezoeken.
De Hebomoia glaucippe-maleis
De zwart met oranje vleugeluiteinden van de Hebomoia glaucippe contrasteren met zijn spierwitte lichaam. Ook voor vijanden is het bleke vlinderlijfje een opvallende verschijning. Om de aandacht van rovers te onttrekken sluit deze vlinder zijn vleugels, om zich voor te doen als een dor blaadje hangend aan een boomtak. De spanwijdte van de Hebomoia glaucippe is 10 centimeter. Hierdoor is deze vlinder de grootste vlinder in de witjesfamilie.
De Heliconius charithonia
De vlinders brengen de nacht in groepen van twintig tot dertig op een vaste plaats door. Overdag wordt de Heliconius charithonia beschermd door de stoffen die als rups zijn gegeten en voor veel vogels giftig zijn. Een vogel die zich vergist zal dit niet snel nog eens doen. Daarnaast is het door het kleurenpatroon lastig te zien welke kant een Heliconius charithoniaopvliegt.
De Heliconius erato
De Heliconius erato is een vlinder die van nature voorkomt in Mexico tot aan het Amazonegebied. Het stadium van een rups, duurt twee tot drie weken en in deze korte periode eet de rups zoveel hij kan. Na het verpoppen duurt het acht tot twaalf dagen voordat de volwassen vlinder uit de pop tevoorschijn komt.
De Heliconius hecale
In Midden-Amerika is de kans groot dat je deze vlinder spot. De Heliconius hecale stelt namelijk geen hoge eisen aan zijn levenspatroon. Hij vliegt zowel in open gebieden als tropische regenwouden, zet zijn eitjes af op alle passiflora’s en houdt van de nectar uit vele bloemen. Daarnaast is de Heliconius hecale een goede vlieger.
De Idea leuconoe
De Idea leuconoe, beter bekend als de papiervlinder, is een bijzonder grote vlinder. Zijn vleugels hebben een spanwijdte van 15 centimeter. Door het grote vleugeloppervlak met weinig vliegspieren heeft de Idea leuconoe een trage vleugelslag. Na enkele vleugelslagen gaat deze vlinder over tot een glijvlucht door de lucht. Een gemakkelijke prooi voor roofdieren zou je denken. Maar daar hoeft de papiervlinder niet bang voor te zijn. De rups van deze vlinder smult namelijk volop van de frederiksbloem, een giftige plant. Hierdoor draagt de vlinder ook giftige stoffen met zich mee. De rovers laten dit maaltje dus liever vliegen.
De Papilio demodocus
Papilio demodocus is een grote swallowtailvlinder gemeenschappelijk voor Sub-Sahara Afrika. Nadat ze uit hun ei zijn gekomen,voedt de rups zich voor de verpopping met een paar bladeren aan citrusbomen. Ze leven ongeveer drie generaties per jaar. Eieren worden afzonderlijk op citrusboombladeren gelegd. Volwassen vlinders hebben zwarte en gele aftekeningen met rode en blauwe oogvlekken. Vrouwelijke vlinders zijn meestal groter dan mannetjes.
