Familie Zandoogjes.
Op de PC webversie staat uitgebreide informatie over vind plaatsen en de vlinders
De Argusvlinder.
Door de eeuwen heen heeft de argusvlinder altijd in aantallen gefluctueerd, maar sinds 2009 is de soort vrijwel geheel verdwenen van de zandgronden en komt naast de kust en Limburg alleen nog voor op de natte veen- en kleigebieden. De meeste mannetjes houden hun territorium goed in de gaten vanaf open plekjes op de grond. De vrouwtjes zijn ook echte zonaanbidders en bezoeken vaker bloemen. De vlinder vliegt in twee generaties van eind april tot eind juni en vanaf juli tot in september. In warme zomers is er soms een derde generatie in september en oktober.
​
Imago
Het vrouwtje is groter dan het mannetje en heeft geen duidelijke geurstrepen op de voorvleugels zoals de mannetjes. De prachtige onderzijde ziet er voor beide geslachten gelijk uit.
Het Bont Zandoogje.
Deze vlinder was vroeger vooral een soort van bossen en bosranden, maar is door zij snelle aanpassingsvermogen aan ons sterk gewijzigde landschap nu ook een algemene soort van tuinen en parken. Het is een soort die, in tegenstelling tot veel andere soorten, slecht tegen warmte en droogte kan en verdraagt schaduwplekken beter dan andere soorten. Uniek aan deze vlinder is dat deze als rups overwinteren, waardoor er vanaf maart tot half oktober drie overlappende generaties per jaar zijn.
​
Imago
De licht vlekken van de vrouwtjes zijn groter dan bij de mannetjes. Ten opzichte van de eerste generatie zijn de vlinders later in het jaar donkerder.
Het Bruin Zandoogje.
Misschien is dit wel de talrijkste en meest verspreide vlinder aangezien deze in veel biotopen en vaak in hoge dichtheden voorkomt. De vlinder komt in heel Nederland voor. Deze grasvlinder staat door intensivering van de landbouw en vermesting behoorlijk onder druk en gaat achteruit. Deze vlinder heeft maar een generatie en kent een behoorlijke lange vliegtijd; de eerste mannetjes verschijnen eind mei en de laatste vlinders worden tot in oktober gezien.
De mannetjes besteden veel tijd aan het zoeken van een vrouwtje en het bezoeken van bloemen bij hoge grassen. Het vrouwtje houdt zich vooral rustiger en zit vaak op de grond.
​
Imago
Bij het mannetje is de bovenkant van de voorvleugel bruin met een ongekernde zwarte oogvlek in de vleugelpunt. Het vrouwtje heeft op de bovenkant van de voorvleugel een opvallende oranje veld met een meestal witgekernde zwarte oogvlek. De bovenkant van de achtervleugel is bruin.
Het Oranje Zandoogje.
Het oranje zandoogje staat in Engeland bekend als het ''heggenzandoogje'' omdat deze graag op zonnige en bloemrijke plekken langs heggen en houtwallen voorkomt. Mannetjes en vrouwtjes zonnen graag met open vleugels en drinken graag in groepen nectar bijvoorbeeld braam, kruiskruiden en andere bloemen. Deze vlinder vliegt een generatie van eind juni tot eind augustus en met warm weer nog een enkeling in september.
​
Imago
De onderzijde is bij het vrouwtje en mannetje gelijk en heeft kleine witte puntjes die deze soort kenmerken. Op de bovenzijde is het mannetje dieper oranje van kleur, met duidelijke donkere geurstrepen op de vleugels, die bij vrouwtje ontbreken.
De Heivlinder.
Van al onze vlinders is de heivlinder het beste gecamoufleerd. Deze vlinders vliegen op droge heide, dorge heischrale graslanden, en stuifzanden. Ze zitten graag op de grond te zonnen, maar zoeken de schaduw van boomstammen op als het te heet wordt. Ze regelen hun temperatuur door zijwaarts of juist op de kop het zonlicht op te vangen.
​
Imago
Het vrouwtje is groter dan het mannetje en heeft een iets lichtere oranje kleur, dat allen tijdens het vliegen te zien is, omdat ze altijd gesloten vleugels hebben in de rust.
Het Hooibeestje.
Het onopvallende kleine vlindertje kan plaatselijk zeer talrijk zijn op drogere graslanden. Deze soort echter nog steeds achteruit als gevolg van vermesting, verdroging, verlies van bloemrijke graslanden en intensivering van de landbouw. Deze vlinder heeft meerdere overlappende generaties van eind april tot eind september. De mannetjes bezetten een territorium en groeperen vaak om vrouwtjes op te wachten, maar gaan na de paring hun eigen weg.
​
Imago
Het vrouwtje is meestal groter en bleker dan het mannetje, maar de grondkleur en de grootte van de vlekken is bij beide variabel.
.jpg)
Het Koevinkje.
Dit bescheiden maar elegantie vlindertje is een algemene vlinder die vooral voorkomt op de zandgronden van Zuid- en Oost-Nederland. De laatste jaren worden er ook steeds vaker koevinkjes gezien in de duinen. Ze vermijden warmte en populaties gaan vaak wat achteruit na zeer droge en warme zomers. De mannetjes verschijnen het eerst, vanaf half juni, en deze enige generatie vliegt tot half augustus. Deze vlinders zijn vaak nog actief bij minder goed weer.
​
Imago
De mannetjes zijn kleiner en donkerder dan de vrouwtjes en drinken nauwelijks nectar. De bovenkant van de vleugels is zwartachtig bruin. Op de onderkant van de vleugels is goudbruin tot donkerbruin. Op de onderkant van de voorvleugel bevinden zich drie en op de onderkant van de achtervleugel vijf grote, witgekernde en geelgeringde oogvlekken.
